Que? Huh? Ja: een nieuwe bestemming!!

Here I'm again! Jaja, na maar liefs 2,5 jaar is mijn volgende bestemming buiten Europa bekend. Maar niet zo maar eentje, dit keer ga ik niet voor 3 weekjes naar "The middle of nowhere" oftewel Tanzania. De reisbestemming waar het nu over gaat zal sowieso voor 5 maanden mijn thuisbasis zijn. Eerst maar eens eventjes in het kort hoe het zover heeft kunnen komen!!

2,5 jaar geleden kwam ik terug van een geweldige reis, die mij nu 2,5 jaar later veel meer gebracht heeft dan alleen maar 3 weken reizen en een hechte band onder de Xplorers. Ik zal dan ook maar bij het begin beginnen, de terugkomst uit Tanzania. Een cultuurshock was er toch echt wel eventjes toen we Nederland binnenreden en weer groen gras en zwart-witte koeien zagen. Maar bij “thuiskomst”,op Sintermeerten, was de cultuurshock alweer verdwenen. Het afscheid van mede-reisgenootjes was niet altijd even makkelijk. Het afscheid met mijn tentmaatje, Charissa, viel dan ook zwaar. Ook al weet je dat je elkaar niet zo makkelijk uit het oog verliest, het contact zou toch alleen maar minder en minder worden maar de leuke momenten deel je uiteindelijk ook nu nog altijd samen. However!
Natuurlijk wist ik stiekem wel dat Tanzania niet mijn laatste verre reis zou zijn, want zoals onze clusterleider al zei: “Africa gets under your skin”, en ja hoor.. ik was geloof ik niet de enige van de groep die “verliefd” werd op het mooie continent van “Hakuna Matata”. 3 weken vrijwilligerswerk heeft mij veel gebracht, sommige (lieve) woorden van medereisgenoten zal ik niet zo snel meer vergeten. Maar het hoogtepunt van deze reis blijft voor mij nog altijd het beklimmen van Mount Longido… en tsja waar dat allemaal toe heeft geleid?!

Het zoeken naar een studie was niet zo gemakkelijk als ik dacht… Mijn favoriete studie tot dusver was niet in Nederland te doen maar in België.. op kamers dus? Totdat ik koos om naar de open dag van International Business aan de universiteit van Maastricht te gaan. Tijdens deze Open Dag maakte ik ook voor het eerst kennis met “studying abroad” in Rome en Singapore. Gestimuleerd door een profielwerkstuk over “Van Challenge naar Experience Economy”, wist ik het na die dag tóch wel zeker: Ik wil International Business gaan doen! Mááár met een 5.5 op mijn cijferlijst voor Engels wist ik niet of dat wel een verstandige keuze was. Achja.. gewoon proberen, toch?

De uitslag van de decentrale selectie kreeg ik tijdens een bezoekje aan Parijs met mijn broer & ouders na mijn eindexamens. Een leuk cadeau na al het harde werken om mijn examens te halen. Helaas, ik kwam niet door de decentrale selectie en moest afwachten voor de resultaten van mijn eindexamen! Gelukkig kwam een kleine week later het bericht dat ik geslaagd was voor mijn VWO diploma! Ondertussen had ik het idee van IB studeren aan de uni van Maastricht al bijna uit mijn hoofd gezet, zou ik één van de 1400 deelnemers aan de loting zijn die wél geluk had met de loting? Ik ging al uit van de 1000 alternatieven, maar uiteindelijk kreeg ik dan aan het Gardameer te horen dat ik toch was ingeloot! Uuuuhhhh dat had ik niet verwacht!

Ingeloot.. dus proberen! Het eerste jaar was niet altijd even makkelijk, ik wilde graag in een internationale omgeving studeren.. dat deed ik nu (oftewel 80% van de opleiding is Duits) maar het was toch eventjes wennen! Toen ik in Januari écht zeker wist dat IB zeker is wat ik echt wel.. werd ik alleen maar gemotiveerder om goede punten te halen!

Uiteindelijk wordt het harde werken beloond, gemiddeld een 7 na het eerste half jaar motiveerde me om vooral zo door te gaan en uiteindelijk sluit ik het jaar ook met een 6.93 gemiddeld af. Mijn doelstelling net niet gehaald…Maar wel alle examens in het eerste jaar, en in een keer gehaald: missie geslaagd!

En dan komt het.. de ranking was belang voor de uiteindelijke plaats voor het buitenland. Rara, waar kwam de motivatie vandaan om een 7 gemiddeld te blijven staan? Here is the explanation! Het eerste jaar was ik erop gericht om buiten Europa mijn half jaar “abroad” door te brengen (daarvoor was toch een gemiddelde nodig van minstens een 6.5), naarmate de deadline steeds dichterbij kwam… kwam de twijfel: Parijs, Rome of Madrid is toch ook wel érg leuk! Wil ik wel ver weg van huis? Is het niet fijner om maar een “paar” uurtjes van huis te zijn? Gelukkig werd ik door anderen en mezelf herinnerd waarom ik ook alweer graag buiten Europa wilde en was het uiteindelijk geen moeilijke beslissing om het lotingspelletje met 5 plaatsen buiten Europa te spelen!
Het lijstje bestond uiteindelijk uit:
1. Adelaide
2. Singapore (uni SMU)
3. Singapore (uni Nanyang)
4. Montréal
5. Sjanghai
6. Parijs
Ik was helemaal klaar en voorbereid voor een trip naar Montréal, het opnieuw Frans leren (jaja ik kan me nog alle Franslessen herinneren op de middelbare school haha), alle verhalen en foto’s van Dorine en “mijn ranking is toch niet goed genoeg om naar Adelaide of Singapore te gaan”.. dus had ik me al helemaal ingericht op het Franstalige gedeelte van Canada!
Donderdag 29 november, kwam onverwachts een dag eerder dan verwacht de “allocation list” online. Ik wilde eigenlijk wachten tot vrijdag, om samen met mijn lieve vriendinnetjes, Ilona & Kelly (& haar vriend), te kijken waar ik een half jaar zou doorbrengen. Doordat ik helemaal werd doodgespamd door alle berichtjes over studying abroad van mijn studiegenootjes en ik hélémáál zenuwachtig werd, kon ik het toch echt niet meer laten om te gaan kijken waar ik nu uiteindelijk heen zou gaan… toen er SINGAPORE stond, schrok ik eventjes: ECHT? HUH, dat was toch niet haalbaar?
Nog eventjes bevestigingen en dan is het dan echt waar, precies morgen over 8 maandjes zal ik beginnen met 5 maanden studeren op de universiteit van Singapore (Singapore Management University) en hoop ik net zo’n mooie ervaring op te doen wat ik in Tanzania heb opgedaan.. maar dat weet ik eigenlijk wel zeker!

Ik probeer jullie via deze weg up-to-date te houden, maar helaas zal dat niet altijd zo makkelijk en uitgebreid zijn wegens alle studieverplichtingen!

Liefs,

Carina